11 Mei, negende dag, Ubud.

Vanmorgen om elf uur de huurauto gekregen, Huib moest geld pinnen met de man van de verhuur, want die had geen pinautomaat bij zich voor creditcards. Dus heeft hij 2 miljoen 8 honderdduizend rupiahs gehaald. Daar had hij 3 pinautomaten voor nodig om die leeg te halen. Even waren we miljonair, maar niet voor lang.
Daarna afgereisd richting Ubud. We kwamen in een andere wereld. Links en rechts van de weg alleen maar winkeltjes. Het was ongeveer 30 kilometer, je moet links rijden, tenminste als buitenlander, zijzelf zwieren van links naar rechts, op brommer of auto, maakt allemaal niets uit. Een gekkenhuis. Als Huib de richting wilde aangeven, ging de ruitenwisser en als hij wilde schakelen, moest hij opeens linkshandig worden. Ik zat zo af en toe gillend naast hem, want iemand die in Amsterdam heeft leren autorijden draait ook hier zijn hand niet voor om. Hij heeft niets geraakt, behalve een geparkeerde scooter, die heeft hij omver gereden. Maar volgens de man die hem opraapte, mankeerde de scooter niets, dus wij als een haas ervan door. De auto was een kras rijker...
Verzekering is er goed voor, zullen we maar zeggen. We mogen volgens Huib alles omrijden voor 100 dollar en een gillende vrouw naast hem.
Ubud is druk, dus de rest zal hoop ik wel meevallen, we zien wel.
Ubud is heel apart: bij binnenkomst moesten we om een grote aap heen rijden, die zat zo ongeveer midden in de winkelstraat. Morgen gaan we dus ook naar het apenbos hier. We hadden enige moeite met het vinden van ons hotel, zijn de straten 3 keer doorgereden, (telkens weer langs die scooter...) maar gelukkig vonden we uiteindelijk waar we kunnen slapen vannacht.
Wat we tot nu toe gezien hebben is een grote winkelstraat met allemaal kunstwinkeltjes: houtbewerking, zilversmeden, batikkleding, schilderijen. We zijn ook in een kinderkledingwinkel gewweest, met afgrijslijk leuke kinderkleding voor heel, echt heel weinig geld! Ik heb nu grote fantasien, maar we hebben al zoveel overgewicht.
Er lopen hier heel veel mannen rond die eruit zien als de mannen van de shag van de Javaanse Jongens. Ook hier klampt iedereen je aan of je een taxi wil, een massage of manicure. Huib laat dan zijn autosleutels zien, en dan moeten ze lachen. Iedereen is allervrien-delijkst.
Aan het eind van de middag begon het zowaar weer goed te regenen. Nu - 7 uur - is het weer droog.
Straks nog even kijken of het touristencentrum open is, want we moeten nog een crematie reserveren.
Gaan we dan met de bus heen. Gezellig. Volgens de foldertjes kunnen we kiezen: of bij de waterval of vlak bij de stad. Bij de waterval is wel duurder, dus we denken er nog even over na. Ben erg benieuwd wat dit allemaal gaat worden. Adjo en Jan hebben het ook gezien.