17 Mei, 15e dag, Candi dasa.

Vanmorgen vrij gezond weer wakker geworden. Snel alles ingepakt door Huib en in de auto naar: de aapjes!
Oh, wat was dat leuk! Een park midden in de stad, met alleen maar grote, kleine, dikke en dunne apen! En veel! Heel mooie foto's gemaakt van baby-aapjes. Op een gegeven moment sprongen er twee in mijn nek, die wilden mijn haarknip pikken. Wat me verwonderde, dat ze helemaal niet zwaar zijn. Je hebt zo de neiging ze te pakken van de grond... Maar Huib probeerde ze van mijn rug weg te jagen en toen dreigde de grootste al met zijn tanden.
Ubud uitgereden. Toen moesten we op zoek naar een benzinepomp. Na heel lang rijden vonden we hem gelukkig. Voor twee tientjes de hele tank volgegooid. Zo is tanken leuk.
Heel veel mensen gezien in mooie kleding. Duidelijk op weg naar een processie ofzo.
Toen we langs het strand reden kwamen we plotseling middenin een ceremonie terecht. Rechts op het strand stond een afdak en daaromheen zaten allemaal mensen op de grond. In het huisje zat een soort priester te mompelen, en in een kommetje te roeren. Daarna mocht iedereen zijn offers in zee gooien: gewone offers, fruit, en bijvoorbeeld eenden. Die werden in zee gegooid en daar werd het hardst om gezwommen door een aantal jongetjes, want wat geofferd wordt in zee, mag er blijkbaar meteen ook weer uitgehaald worden. Heel aardig om te zien. Ze vonden het zelf ook een leuk tefereel. Daarna gingen ze in optocht naar de tempel aan de overkant van de weg, weer met offers en veel fruitmanden op hun hoofd. Bij de tempel werd muziek gespeeld, op het strand ook.
Nadat we dat gezien hadden werd het ons te heet boven de voeten en vluchtten we de auto in.
Onderweg nog de grot met vleermuizen gemist. Het gekke is dat we ook veel eerder in Candidasa waren dan we dachten. De verkeersborden zijn niet optimaal. Het is nogal eens zoeken naar de goede weg. Huib heeft nog een rotonde verkeerdom genomen. Nadat we dat gedaan hadden keek ik recht in de ogen van een motoragent, die vast dacht: stomme buiten-landers, en meer niet.
Het is hier heel groen, bomen, gras enz. alles is groen. Soms hangen de lianen boven de weg bijna tot op de auto's. Het strand is hier zwart, voorzover je van een strand kan spreken.
Aangekomen in Candi dasa had de meneer van het hotel een verrassing voor ons: we mochten kiezen of we een kamer met zeezicht wilden. Nou ja, vooruit dan. En wat voor een zeezicht! Eerst over je zwembad heenkijken en dan zie je de zee met golven. Ligstoel erbij voor het huisje en genieten maar.
Volgens Huib is het wel genoeg voor vandaag.
Maar:
er wordt hier elke dag wel een aantal keren geofferd, niet bij een plaats, maar overal. De vrouwen lopen met grote schalen rond alles uit te delen. Bij elke uit- of inrit, bij elk huis of winkel, meerdere gevlochten bloemenbakjes, met een beetje rijst. De kok bij het hotel had vanmiddag nog brood over en dat heeft hij geofferd, de duiven waren hem dankbaar.
Veel vrouwen hebben bloemetjes in hun haar.