18 Mei, 16e dag, Candi dasa.

Ontbeten met uitzicht op zee.
Daarna auto gepakt en op weg naar het enige werkende communistische dorp op Bali. Het dorp is omsloten door een muur. De mensen denken dat ze van een god afstammen. Ze bezitten rijstvelden, die laten ze verbouwen door andere mensen buiten het dorp. De opbrengst wordt verdeeld, zoals alles in het dorp, behalve de opbrengst van de winkeltjes. Er werd door iedereen handel gedreven. Middein het dorp stond een groot overdekt gebouw en daarin waren een groep vrouwen bezig met vlechten van offermandjes en een andere groep was rijst aan het verdelen in plastic zakjes.
Verder weven ze hier stoffen met een voorbedrukte draad. Ook gezien.
Maar alles was erg touristisch vonden we.
We hebben nog pannenonderzetters voor Adjo willen kopen, maar daar vroegen voor 3 stuks 10 euro. Vonden we een beetje veel, de Xenox is goedkoper.
Daarna, tussen de rijstvelden door, over bergen, naar de heiligste tempel van Bali.
Daar moesten aan het begin een sarong huren, want anders mochten we er niet in. Daarna vertelden ze dat het nog een kilometer lopen was, en dat ze ons wel wilden brengen op brommertjes, hetgeen wel fijn was met die hitte. Wat trappen beklommen, Huib nog meer, maar om nou echt te zeggen: oh, wat mooi, nou nee. Om nog verder te kunnen moest Huib weer een verplichte gids inhuren. Dat heeft hij niet gedaan.
We hebben niet het gevoel echt iets gemist te hebben daardoor.
Nog een mooi tafelkleed gekocht.
Daarna weer terug naar Candi dasa - rond een uur of 5 aangekomen.
Onderweg aan de kustweg nog verse vis gefotografeerd, die overal te koop worden aangeboden. De mevrouw vertelde mij dat het tonijn was.
Dat was hem weer vandaag. We hebben weer genoten!

P.s. Joos, neem ze maar mee naar Lipp.
Hoe gaat het met Chito?
Ad, alles nog goed bij ons?
Iedereen verder dikke zoenen.