Dag 11: Naar Pai.

Om elf uur afgereisd. Een mooie rit gehad door de natuur: rijstvelden, bergen op de achtergrond, oerwoud. Het was helaas heiig, dus mooie foto's van de bergen hebben we niet.
Onderweg door heel kleine dorpjes gekomen, ook hier proberen ze weer alles aan de man te brengen. De Tai zijn wel een heel ijverig volkje: ze maken van alles een handeltje. Ook al hebben ze maar een bundeltje bonen, ze staan in een stalletje en proberen het te verkopen. Heel veel wordt er water en fris aan de man gebracht.
Verder staan er langs de weg heel veel "eettentjes". Er wordt naar hartelust gebakken en gebraden en gekookt. De Tai zitten dan ook de hele dag te eten.
We reden achter een busje, een soort vrachtautootje met banken achterin, een songthraew, waarin iemand zat die een zakje - verse? - vis bij zich had. Hij hield het mooi buiten, zodat het vocht naar buiten liep. (foto).Ook werd er een grote pot soep vervoerd.(foto).
Onderweg zijn we gestopt bij een hotspring oftewel een heel hete bron. Je kon er je eieren in koken, hetgeen wij dan ook gedaan hebben!
We troffen het, want ook vier Karen-vrouwen, de zgn. longnecks, maakten een uitstapje en kookten ook hun eitjes. We mochten foto's van ze maken. Helaas spraken ze geen engels, maar ze waren allervriendelijkst. Ze hebben bananen van ons gekregen. (zie foto)
Daarna door naar ons resort: Murang Pai Resort. Daar kregen we een huisje voor ons alleen, en ik had 's avonds het zwembad voor me alleen, het was heerlijk verfrissend. 's Nachts onder een deken geslapen!
Iedereen wil weten waar je vandaan komt, hoe lang je hier bent en waar je nog naar toe gaat. Niet alleen de Tai, maar ook de buitenlanders: het begin van een praatje.